In het pantheon van verloren zaken lijkt het verdedigen van de plastic boodschappentas net zo goed te zijn als het ondersteunen van roken in vliegtuigen of het vermoorden van puppy's.De alomtegenwoordige dunne witte zak is voorbij de doorn in het oog gekomen in het rijk van openbare overlast, een symbool van verspilling en overdaad en de geleidelijke vernietiging van de natuur.Maar waar een industrie gevaar loopt, is er een advocaat, en de belangrijkste advocaat van de plastic zak is Stephen L. Joseph, hoofd van de Don Quichot-campagne met de titel Save the Plastic Bag.

Onlangs hebben Joseph en zijn zaak een paar klappen gekregen.Afgelopen dinsdag was Los Angeles de meest recente Amerikaanse stad die stelling nam tegen de tas, toen de gemeenteraad unaniem stemde voor een verbod op plastic in alle supermarkten en winkels tegen 2010 als er geen staatsbrede heffing op de tassen wordt ingevoerd door dan.(Naar schatting gebruikt Los Angeles 2 miljard plastic tassen per jaar, waarvan slechts 5% wordt gerecycled.) Joseph had een rechtszaak aangespannen tegen Los Angeles County omdat het geen milieueffectrapport had opgesteld over het verbieden van de tassen als vereist door de wet van Californië.

Een maand eerder keurde Manhattan Beach, Californië, een soortgelijke verordening goed, ook ondanks Josephs bezwaren en juridische manoeuvres.En afgelopen juli werd Josephs thuisstad San Francisco de eerste Amerikaanse metropool die het verbod oplegde.(Joseph zit pas sinds juni in de zaak, dus dat staat niet in zijn column.)

De voormalige lobbyist in Washington, die in Engeland is geboren en met tegenzin zijn leeftijd als 50-plusser opgeeft, geeft toe dat het een zware strijd is om het imago te verbeteren van een wegwerpartikel dat met van alles en nog wat te maken heeft gehad, van de opwarming van de aarde tot de afhankelijkheid van olie en de dood. van het zeeleven.Vooral in Californië.Vooral in het ultraliberale Marin County.Het duurde meer dan een jaar voordat de tassenfabrikanten belden om de zaak op zich te nemen."Het is een hele uitdaging om de mythen en verkeerde informatie te weerleggen", zegt hij vanuit zijn advocatenkantoor in Tiburon, Californië."Ik ben een eenmansshow."

Als advocaat is hij een behoorlijk goede publicist: in 2003 klaagde hij Kraft Foods aan om de verkoop van Oreo-koekjes aan kinderen onder de 11 jaar in Californië te voorkomen, omdat ze vol transvet zaten.Hoewel hij de rechtszaak niet won, won hij duidelijk de oorlog;Gouverneur Arnold Schwarzenegger ondertekende op 25 juli een anti-transvetwet. Eerder klaagde Joseph de parkeerafdeling van San Francisco aan om het bureau ertoe te brengen graffiti van de borden te verwijderen, en hij was een anti-zwerfvuilactivist.Graffiti en zwerfvuil - inclusief bijvoorbeeld plastic boodschappentassen - leven voort, dus hij slaat ongeveer .300.

Hoe kan een voormalige anti-zwerfactivist plastic tassen steunen?Joseph wijst erop, en sommige milieuactivisten zijn het daarmee eens, dat papieren tassen in veel opzichten net zo slecht zijn voor het milieu als plastic.Terwijl papieren zakken ontbinden, komt daarbij ook methaan vrij.Terwijl plastic tassen soms met petrochemicaliën worden gemaakt, hebben papieren tassen meer energie nodig om te worden gemaakt en gerecycled.Het bewijs dat plastic zakken het leven in zee doden, is niet overtuigend, en algemeen wordt erkend dat het afval van de commerciële visserij veel schadelijker is."Mijn onderzoek naar deze kwestie heeft me bewezen dat er iets grappigs aan de hand is", zegt Joseph.“De actievoerders tegen de plastic tasjes worden niet uitgedaagd.Het is als een rechtszaak waarin niemand de andere kant vertegenwoordigt.”

Maar tegen het gebruik van stoffen boodschappentassen of het touwtje dat zijn oma misschien meenam naar de winkelstraat, heeft Joseph minder argumenten.Plastic zakken zijn handige vuilnisbakken, zegt hij, of bakken voor kattenbakvulling.En natuurlijk kunnen ze worden hergebruikt om boodschappen in te doen.'Weet je wat ik het leukste aan ze vind?Je kunt er ongeveer 12 in je dashboardkastje stoppen.

Hoe overtuigend zijn argumenten ook zijn, de taak van Joseph kan Knoetachtig zijn.In juni verbood China winkels in het hele land om gratis plastic tassen uit te delen en verbood het de productie, verkoop en het gebruik van plastic tassen met een dikte van minder dan een duizendste van een inch.Bhutan verbood de tassen omdat ze het nationale geluk in de weg zouden staan.Ierland heeft een forse vergoeding van 34 cent opgelegd voor elke gebruikte tas.Zowel Oeganda als Zanzibar hebben ze verboden, evenals 30 dorpen in Alaska.Tientallen landen hebben soortgelijke maatregelen opgelegd of overwegen soortgelijke maatregelen.

Joseph werkt niettemin door, onverschrokken door het getij of door wat zijn buren in Marin County moeten denken."Ik heb veel mensen verteld dat ik de plastic zak probeer te redden", zegt hij."Ze kijken me met afgrijzen aan."Maar hij zegt dat nee, hij heeft geen drop-off gezien in uitnodigingen voor etentjes.“Dit is geen kwestie die thuishoort in de linker- of de rechteremmer.Het gaat om waarheid.En ik ben vastbesloten om het te laten registreren.